Podtlenek azotu wykorzystywany jest w medycynie od ponad 200 lat. W codziennej praktyce stomatologicznej wykorzystuje się go głównie w leczeniu dzieci, co często pozwala na uniknięcie zabiegów w znieczuleniu ogólnym. Zastosowanie stężenia do 50% podtlenku azotu w mieszaninie z tlenem uznawane jest za bezpieczne.

Warunkiem prawidłowego i bezpiecznego przeprowadzenia zabiegu jest współpraca z dzieckiem. Nie jest jednoznacznie podany wiek małego pacjenta, od którego można przeprowadzać zabieg w sedacji. Ważna jest natomiast dojrzałość emocjonalna dziecka i to, czy jest ono otwarte na współpracę z lekarzem.

Jednym z głównych wskazań jest taka postawa dziecka, w której ono chce współpracować z lekarzem, ale silny lęk (dentofobia) uniemożliwia mu podjęcie tej współpracy.

Wskazania do wykonania zabiegu z użyciem podtlenku azotu:

• Dentofobia
• Osoba współpracująca, wykazująca się nasilonym lękiem przed leczeniem stomatologicznym.
• Silny odruch wymiotny.
• Nadpobudliwość nerwowa.

Przeciwwskazania:

• Brak współpracy pacjenta.
• Brak kontaktu werbalnego z pacjentem.
• Spożycie obfitego posiłku bezpośrednio przed zabiegiem (zaleca się dwugodzinną przerwę od posiłku, napoju).
• Stany niedrożności górnych dróg oddechowych – szczególnie ważne zachowanie drożności nosa: przeziębienie, przerosty migdałków, stan po przebytej infekcji górnych dróg oddechowych – wskazany czas karencji około 2 tygodnie.
• Pierwszy trymestr ciąży.
• Choroby psychiczne.
• Choroby płuc: rozedma płuc, rozstrzenie oskrzeli, odma opłucnowa, przewlekła choroba oskrzelowo-płucna.
• Niedobór witaminy B12 (zwiększone ryzyko u wegetarian i alkoholików), u osób z nierozpoznanym subklinicznym niedoborem wit. B12 toksyczność zastosowania podtlenku była podawana po jednej ekspozycji.
• Wrodzona wada serca.
• Stwardnienie rozsiane, porfiria, miastenia gravis.
• Narkomania.